Vëlla imam i xhamisë!
            Së pari, ta përhajroj këtë muaj të begatshëm, që Zotin e lus që të më bëjë mua dhe ty prej atyre që e agjërojnë dhe falën natën me besim dhe llogaritje dhe të na japë sukses në punë të mira!

Përgjegjësia e davetit ndaj të rinjëve që pendohen është shumë e madhe. Disa nga këto detyra i takojnë secilit njeri, disa nga këto thirrësve dhe disa i takojnë organizatave për thirrje në Islam.

Përgjegjësia për të thirrur në fenë e All-llahut dhe transmetimin e kësaj feje tek të gjithë njerëzit nuk është monopol i një bashkësie, apo shoqate apo e një shteti. Ajo është një përgjegjësi e të gjithëve, është përgjegjësi individuale, organizative dhe shtetrore.

Abdullah Ibën Faraxh, rahimehullah, thotë se kishte pasur nevojë për një njeri që do ti ndihmonte rreth punëve të shtëpisë, të cilin do ta paguante me mëditje. Dhe shkoi në treg, ku e pa një djalë të ri me fytyrë të zbehur që kishte veshur një këmishë prej leshi të cilën e mbante të shtërnguar me një rryp të leshtë, kurse në dorën e tij mbante një shportë dhe një tërkuzë.

Fusha e juaj e vërtetë për veprim jeni ju vet. Nëse në këtë do të keni sukses, atëherë për fushat tjera do të jetë më lehtë. Nëse jeni të dobët me veten tuaj atëherë ndaj të tjerëve do të jeni të pafuqishëm. Prandaj, së pari eksperimentoni me vetëveten dhe keni parasysh që e tërë bota pret gjeneratën e rinisë së veçantë, me pastërti të plotë dhe me moral të vlefshëm dhe të fortë.

I lindur më 1906 në Egjipt, Hassan el Benna, rrjedh nga një familje dijetarësh. Më 1928 ai formoi shoqërinë e quajtur Ikhvan el-Muslimin (Vëllezërit muslimanë). Kjo lëvizje, që kishte për qëllim ripërtëritjen e Islamit u shtri shpejt nëpër Egjipt e rajon. Në dhjetor 1948, organizata e vëllezërve muslimanë u shua përderisa mijëra nga anëtarët e saj u arrestuan. Hasan el Benna i pati shpëtuar arrestit për t’u vrarë në shkurt të vitit 1949.

S’ka dyshim se thirrja në rrugë të All-llahut është prej veprave më të çmuara dhe më të ndershme që mund t'i veprojë çdo besimtarë dhe besimtare.
All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: "E kush është në rrugë më të mirë se ai që thërret në rrugën e All-llahut, që bën vepra të mira dhe që thotë: "Unë jam prej muslimanëve?” [Fussilet, 33]

Nga Thabiti transmetohet se Pejagamberi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) kur e godiste skamja familjen e tij u drejtohej me fjalët: "O familja ime, faluni, faluni!”