Të mjafton vdekja këtillë

Një ditë prej ditëve shkova me një motër besimtare në vendin ku i pastrojnë të vdekurit; dhe ja që pastruesja e pastronte një vajzë të re përafërsisht 23 vjeqare prej moshës së saj.
Kurrsesi nuk mundem ta cilësoj atë çka kam parë...
E rrptullojshin djathtas dhe majtas që ta pastrojnë dhe ta mbështjellin me qefin dhe ajo ishte e ftohtë sikurse bora.
Nëna e saj, motra e saj dhe të afërmet e saj u sillshin përreth saj.
A e sheh atë si qëndron dhe shiqon te ta me një shiqim të fundit përqafues ndaj atyre duke ua dhënë lamtumirën e fundit atyre?
Ose e sheh atë duke i porositur ata me një porosi të fundit?
Kurrsesi nuk lëviz edhe kur nëna e saj e puthte atë faqeve të saj dhe krahëve të saj, dhe ajo (nëna e saj) qante me zë dhe thoshte: O Zot mëshiroje atë...O Zot zgjeroja vendin e saj (varrin)...O Zot bëre varrin e saj një kopsht prej kopshteve te xhenetit, së fundi i tha asaj: Të kërkoj falje oj bija ime, pastaj e mbuluan fytyren e saj me qefin.
Sa e vështirë ishte kjo skenë dhe çka të ju lajmëroj prej këtij predikimi.
Për një moment e vendosën në varr, i hodhën mbi të dhé, pastaj do të pyetet për çdo sekond të jetës së saj.
Vallahi kam shkruar gjithçka prej shprehjeve por nuk mundem që t'iu përgjigjem prej kësaj skene, mirëpo përveç kësaj skene ka shumë ndodhi në jetën time!
Kam hjekur dorë prej kënaqësive të kësaj bote kalimtare.

Mos përbuzni prej të mirës asgjë

Unë u paraqita te çdo mësuese, thirrëse dhe te çdo muslimane pa marrë parasysh ku ka qenë qendra apo vendbanimi i saj, mësimet e tyre ishin që mos me e përulë dhe nënqmuar dikënd, por me i dhënë këshillë dhe fjalë të mira, edhe nëse të gjitha dyert para saj janë të mbyllura, mjafton që dera e All-llahut është e hapur.