Të pyes
Të pyes në një mijë gjuhë ty që di të flasësh
A ndalesh të mendosh dhe mendjen ta vrasësh
Të pyes , pres përgjgje për një mijë ndodhi
Më fol si të mundesh me ç'gjuhë di ti
Më thuaj kush të pruri ne jetë të jetosh?
Dhe ajrin kush të dha lehtas të frymosh?
Dritën shum të vlerë që na mbanë të gjallë?
Na ndrin' që të shohim me dy sytë në ballë
Shpirtin kush ta dha për të cilin s'di?
Si duket , ç'far është veq emrit të tij
Apo të të pyes për retë që bashkohen
Kush i m'ba në qiell që mos të rrëzohen?
Kush e bëri dritën që lindën nga dielli lindë?
Dhe terrin pa nënë , më thuaj , më bind!
Kush ta merrka jetën vitet kur të shkojnë
Të thërmon ne dhe para se t'vajtojnë
Të tret të harron sikur mos të ishe
Të harrojnë ty edhe gjithqka kishe
Kush të kthe në jetë nga kur zgjohesh nga gjumi
ëndërrat e jetës kush ti merr si lumi
Në tokë të kujt rron hiq pa llogari?
Me ç'mendje mohon gjithqka o njeri?
Të pyes në njëmijë gjuhë ti vetëm më thuaj
Me gjuhën e zemrës e jo me gjuhë të huaj
Pse e mohon Zotin me gjith begatitë
Që t'dha gjith të mirat edhe mirësitë...
Argjend Xhelili
| 
