Ne, krijesat Tua që s'njihemi
Kush nga ju di të më thotë për yjet që bëjnë dritë
Sa lart duhet të ngjitem që ti arrijë
Se rrugën po marrë qiejve pa frigën e vdekjes
Më bren vetëm friga e inercionit nga pafuqia ime, e di
Mi hap dyertë O Zot të shoh ç'krijove pos asaj qe shoh
Më lejo nga krijesat Tua gjithsecilën ta njoh
Të di më shum për to, ta arrijë pëlqimin Tënd, O Zot
Më ngritë nëpër qiej pa re , më ngrit sot!
Edhe sa fshihen atje ku s'na sheh syri, edhe fshihen?
Edhe sa dylbi të qelqta na duhen për ti parë?
Sa krijesa ke në gjithësi që s'duken e s'njihen?
Takimi përfundimtarë i mbarë ardhtë, i mbarë!
Argjend Xhelili , Bujanoc 2009
| 
![[1.jpg]](http://2.bp.blogspot.com/_A02RK4fzLH8/SYWi4rxAbLI/AAAAAAAACak/9LniBmPemTk/s1600/1.jpg)