Si lule e bardhë që lulëzon

është jeta nën hijen e kësaj feje

E bukur nga do që e shikon

Në mundesh një të keqe gjeje

Po s'gjindet e keqja e zezë

Në rrugën që Zoti ka shtrue

Për besimtarët e mirë me kalue

Ngadalë e qetë pa u lëndue

Dhe sonte pranë sofrës mendoj

Për shtigjet e jetës së gjatë

Dy rrugë që po mbajnë inatë

Kush në te do kaloj

O vëlla që rrugën ke lëshue

Të drejtën , Zoti që e ka bekue

Kthehu sa mend ke në krye

Se kur s'ke s'mundesh me u kthye

Mbramjet për qdo ditë po kalojnë

Veq gjurmat e tyne po mbesin

U kujtofshin për të mirë

Të gjitha netët që po vdesin...