Nga Aishja (radiallahu anha) transmetohet: "Muhamedi (alejhi selam) ngrihej natën për namaz aq gjatë, saqë këmbët i patën ënjtur nga dhembja, atëherë unë i thashë: ‘Përse po vepron kështu, o i Dërguari i Allahut, kur t’i ka falur ty Allahu mëkatet e mëparshme dhe të pastajmet?’ Ai tha: ‘A nuk duhet të jem rob falenderues?’”. (Shënon Muslimi).

Sipas një transmetimi tjetër të Aishes thuhet: " I Dërguari i Allahut, shpeshherë, thoshte në ruku dhe në sexhdet e tij: "Subhanek Allahumme rabbena ue bihamdike, Allahummagfir li” Falenderimi të qoftë Ty, Krijuesi ynë dhe qofsh i falenderuar, o Allahu im, më fal. ..” (Transmeton Buhariu dhe Muslimi).
Transmetohet nga Enesi (radiallahu anhu) se i dërguari i Allahut (alejhi selam) ka thënë: "Allahu është i kënaqur me robin i cili kur ha diçka e falenderon Allahun, e poashtu edhe kur të pijë diçka e falenderon Allahun.” (Shënon Muslimi).

Shpjegim:
Duhet ta falënderojmë Allahun e Lartësuar dhe të jemi mirënjohës ndaj Tij për të mirat e pafundme. Dhuntia më e madh e Tij është udhëzimi në Islam. Mos ti harrojmë edhe nimetet tjera, nëse jemi falënderues Allahu na mundëson që këto t’i gëzojmë edhe të shtohen të mirat.
Muhamedi sal-lallahu alejhi ve selem isht falënderues me fjalë dhe me vepra ndaj Allahut të Lartësuar.

Dobi:
1. Të kujtohet Allahu i Lartësuar me falënderim.
2. Falënderimi shprehet me zemër, me gjuhë dhe me veprë.
3. Nuk duhet harruar për snjë moment falënderimin.
Allahu im! Të falendëroj për udhëzimin tim në dritën e imanit!