Kushtet e fjalës La ilahe il Allah
Domethënia e saj: “Nuk meriton të adhurohet askush tjetër përveç Allahut.”
Kushtet e saj: dija, bindja, sinqeriteti, vërtetësia, dashuria, nënshtrimi, pranimi.
Kushti i parë: Dija për domethënien e saj dhe atë që kërkohet prej saj, qoftë duke mohuar apo pohuar, apo shtimi i dijes që e largon paditurinë. Allahu i Lartësuar thotë: “Dije se nuk meriton askush të adhurohet përveç Allahut…” (Muhamed,19)
Kushti i dytë: Bindja e plotë, e cila e largon dyshimin. Allahu i Lartësuar thotë: “Besimtarë janë vetëm ata që i besuan Allahut, të Dërguarit të Tij e pastaj nuk dyshuan…” (Huxhurat,15)
Kushti i tretë: Sinqeriteti, i cili largon njollat e shirkut. Allahu i Lartësuar thotë: “Vini re! Adhurimi i sinqertë është vetëm ai për Allahun …” (Zumer,3)
Kushti i katërt: E vërteta që e përmban kjo fjalë dhe që largon gënjeshtrën. Allahu i Lartësuar thotë: “Elif Lam Mim! A menduan njerëzit të thonë: “Ne kemi besuar” e të mos vihen në sprovë? Ne i sprovuam ata që ishin para tyre, ashtu që Allahu gjithqysh do t’i dallojë ata që e thonë të vërtetën dhe gënjeshtarët.” (Ankebut,1-3).
Kushti i pestë: Dashuria ndaj kësaj fjale, atë që thërret ajo si dhe në atë të cilën udhëzon. Allahu i Lartësuar thotë: “E nga njerëzit ka të atillë që në vend të Allahut besojnë idhujt, që i duan ata sikur Allahun, por dashuria e atyre që besuan Allahun është më e fortë.” (Bekare,165)
Kushti i gjashtë: Nënshtrimi ndaj asaj që udhëzon kjo fjalë. Allahu i Lartësuar thotë: “E kush ia dorëzon veten Allahut (i nënshtrohet Atij) duke qenë edhe punëmirë, ai është kapur për lidhjen më të sigurtë…” (Lukman, 22) “Dhe kthehuni te Zoti juaj e përuluni Atij…!” (Zumer,54)
Kushti i shtatë: Pranimi i asaj që të fton kjo fjalë me fjalë dhe me vepër. Allahu i Lartësuar thotë: “Për arsye se kur u thuhej atyre nuk meriton adhurim askush përveç Allahut, ata e mbanin veten lart dhe thoshin: “A do t’i braktisim ne ata që adhuronim për një poet të çmendur” (Safat, 35-36)
Domethënia e saj: “Nuk meriton të adhurohet askush tjetër përveç Allahut.”
Kushtet e saj: dija, bindja, sinqeriteti, vërtetësia, dashuria, nënshtrimi, pranimi.
Kushti i parë: Dija për domethënien e saj dhe atë që kërkohet prej saj, qoftë duke mohuar apo pohuar, apo shtimi i dijes që e largon paditurinë. Allahu i Lartësuar thotë: “Dije se nuk meriton askush të adhurohet përveç Allahut…” (Muhamed,19)
Kushti i dytë: Bindja e plotë, e cila e largon dyshimin. Allahu i Lartësuar thotë: “Besimtarë janë vetëm ata që i besuan Allahut, të Dërguarit të Tij e pastaj nuk dyshuan…” (Huxhurat,15)
Kushti i tretë: Sinqeriteti, i cili largon njollat e shirkut. Allahu i Lartësuar thotë: “Vini re! Adhurimi i sinqertë është vetëm ai për Allahun …” (Zumer,3)
Kushti i katërt: E vërteta që e përmban kjo fjalë dhe që largon gënjeshtrën. Allahu i Lartësuar thotë: “Elif Lam Mim! A menduan njerëzit të thonë: “Ne kemi besuar” e të mos vihen në sprovë? Ne i sprovuam ata që ishin para tyre, ashtu që Allahu gjithqysh do t’i dallojë ata që e thonë të vërtetën dhe gënjeshtarët.” (Ankebut,1-3).
Kushti i pestë: Dashuria ndaj kësaj fjale, atë që thërret ajo si dhe në atë të cilën udhëzon. Allahu i Lartësuar thotë: “E nga njerëzit ka të atillë që në vend të Allahut besojnë idhujt, që i duan ata sikur Allahun, por dashuria e atyre që besuan Allahun është më e fortë.” (Bekare,165)
Kushti i gjashtë: Nënshtrimi ndaj asaj që udhëzon kjo fjalë. Allahu i Lartësuar thotë: “E kush ia dorëzon veten Allahut (i nënshtrohet Atij) duke qenë edhe punëmirë, ai është kapur për lidhjen më të sigurtë…” (Lukman, 22) “Dhe kthehuni te Zoti juaj e përuluni Atij…!” (Zumer,54)
Kushti i shtatë: Pranimi i asaj që të fton kjo fjalë me fjalë dhe me vepër. Allahu i Lartësuar thotë: “Për arsye se kur u thuhej atyre nuk meriton adhurim askush përveç Allahut, ata e mbanin veten lart dhe thoshin: “A do t’i braktisim ne ata që adhuronim për një poet të çmendur” (Safat, 35-36)
| 
