Të dhuruarit e gjakut vullnetar a e prish agjërimin apo jo? Nëse i sëmuri ka nevojë për gjak a i lejohet agjëruesit që t’i dhuroj gjak?

Përgjigja:

Po, nxjerrja e gjakut të shumtë për t’i dhënë të sëmurit në rast emergjence ose të dhuruarit gjak për raste të nevojshme e prish agjërimin pa dyshim, ngase  hixhamja[1] e prish agjërimin, sikurse ka ardhur  në hadithin e saktë "E prish (agjërimin) hixhambërësi dhe atij që i bëhet hixhamja[2]" ngase nxjerrja e gjakut nga trupi i njeriut i cili konsiderohet ushqimi dhe forca e tij  dhe se nxjerrja e gjakut dhe agjërimi nuk mund të bashkohen, sepse kjo është e dëmshme. Nxjerrja e gjakut të shumtë, qoftë nëpërmjet hixhames apo të mjeteve mjekësore e prish agjërimin. Po nëse kjo është patjetër, sikurse ka nevojë i sëmuri dhe nevojitet gjak dhe mos dhënia e gjakut rrezikon jetën e tij obligohet kush ka mundësi t;i dhurojë gjak, ngase këtu është në pyetje jeta e një muslimani, kjo është e njëjtë sikur shpëtimi i dikujt nga fundosja apo zjarri, ai detyrohet ne këtë rast t’i lejojnë që t’i marrin gjakun dhe ai do ta kompensojë këtë ditë, sepse ai e ka prishur këtë ditë të agjërimit me arsye dhe se ai do të shpërblehet për këtë, ngase kjo llogaritet prej mirësisë.

Marrë nga Libri “Fetva të fikhut rreth çështjeve mjekësore të Ramazanit” nga dijetari i mirënjohur Shejh Salih Feuzan (Allahu e ruajt!)

Përktheu: Rashid Zulfiu

 06.10.2006

--------------------------------------------------------------------------------

[1] Është një lloj nxerrje e gjakut nga trupi i njeriut, nxerrje e cila bëhet vetëm  nën lëkurë.

[2] Transmeton: Ebu Daudi, Tirmidhiu, Ibën Maxhe dhe të tjerët.