Kur u kthye Resulullahu e në Mekë, Hatixhja u befasua shumë me suk­se­sin e arritur në tregti. Mejseri i tregon për bujarinë dhe bes­nikërinë e Resulullahut e dhe i thotë se kjo ka qenë një nga shkaqet e fitimit të madh. Hatixhja njëkohësisht qe e kënaqur dhe e befa-suar. Ishte e ve dhe gjer atëherë e kishin kërkuar shumë pasa­nikë të njohur, zotërinjtë e Me­kës, por ajo i kishte refuzuar, sepse dëshiro-nte t’i përkushtohej vetëm tregtisë. Por, atë që ndjeu ndaj Resulu-llahut e nuk mundi ta fshihte prej shoqes së vet, Nefises, bijës së Menijjetit. Nefisja nuk heshti për këtë, por vajti menjëherë te Resu-lullahu e dhe i tha haptazi që të martohej me Hati­xhen. Ai u pajtua me këtë dhe bisedoi me xhaxhallarët e vet, të ci­lët pajtohen dhe me anë të ungjit të Hatixhes i fejojnë. Menjë­herë pas fejesës u bë edhe martesa. Në aktin e kurorëzimit ishin të prani­shëm benu hashimitët dhe paria e medarëve. Kjo ndodhi vetëm dy muaj pas kthimit të tij  

nga Shami, kurse versioni më i saktë është pas njëzet ditësh. Hati-xhja atëherë ishte dyzet vjeç. Në atë kohë ishte gruaja më e dalluar e Mekës, sipas origjinës, pasurisë dhe men­d­jemprehtësisë. Kjo është gruaja e parë me të cilën është martuar Resulullahu e dhe gjatë jetës së tij nuk ka pasur grua tjetër.

Hatixhja i ka lindur të gjithë fëmijët e Resulullahut e, përveç Ibra­himit. Më së pari u lind Kasimi, sipas të cilit e kanë quajtur Resu-lullahun e Ebu Kasim. Pastaj është lindur Zejnebja dhe Rukija, man-dej Ummu Kulthum dhe Fatimja, e pastaj djali, Abdullahu, të cilin e kanë quaj­tur i "Miri” dhe i "Pastërti”. Djemtë i kanë vdekur në dja-lëri, kurse të gji­tha vajzat kanë përjetuar Islamin dhe Shpalljen, dhe janë bërë muslimane, muhaxhire. "Muhaxhire” do të thotë se të gjitha janë shpërngulur nga Meka në Medinë, përkatësisht, kanë bërë hixhretin. Megjithatë, të gjitha vajzat kanë vdekur gjatë jetës së Resulullahut e përveç Fati­mes, radijAllahu anha, e cila vdes gjashtë muaj pas babait të saj.