Muaji i agjërimit dallohet për veçoritë e tij të shumta, të cilat dallojnë edhe muslimanin agjërues. Edhe shoqëria muslimane dhe shtëpitë e muslimanëve dallohen në këtë muaj falë veçorive të tyre dhe besimit (imanit).

A nuk ju kujtohem? Apo aq shpejt të gjallët i harrojnë të vdekurit e tyre? A nuk ju kujtohet dita kur isha me ju në Ramazanin e kaluar? Isha në radhët e falësve duke bërë ruku e sexhde. Isha me falësit në namazin e teravisë, me agjëruesit, me ata që e përmendnin Allahun, me ara që jepnin dhe e shpenzonin pasurinë e tyre në rrugën e Allahut.

Pas pak ditësh një shkollë do të hapë dyert e saj. Nëse kemi jetë, a do të arrijmë të regjistrohemi në këtë shkollë? Nëse regjistrohemi, a do të dalim prej saj me të suksesshmit dhe fitimtarët apo me humbësit dhe dështakët?
Kjo shkollë është shkolla e Ramazanit, shkolla e devotshmërisë dhe e Kuranit.

S’do mend se ndër shkaqet e shpëtimit dhe të suksesit në çështjet e kësaj bote dhe të botës tjetër është që njeriu të jetë i çiltër me vetveten dhe mos  ta arsyetojë shumë atë, në mënyrë që mos të befasohet nga vdekja e pastaj të pendohet, pasi pendimi atëherë nuk do t’i sjellë dobi.

Falënderimi i takon Allahut. Atë e falënderojmë dhe vetëm prej Tij ndihmë dhe falje kërkojmë. Dëshmojmë se nuk ka hyjni tjetër pos Allahut. Ai është i Vetëm dhe nuk ka shok. Dëshmojmë se Muhamedi është rob dhe i Dërguar i Tij.

Kështu është edhe me ibadetet, të cilat nganjëherë janë sezonale e duhet të shtohen dhe të shfrytëzohen nga njerëzit maksimalisht. Për shembull, namazi i natës, që është namaz nafile, ka një vlerë tjetër prej nafileve të tjera, ose dy rekate sunet të sabahut nuk janë të ngjashme në vlerë sikurse nafilet e tjera të ditës.

A e di se Ramazanin do ta përjetojnë vitin e ardhshëm vetëm të gjallët e ti mund të mos jesh prej tyre? Prandaj bëj vepra të mira, pendohu tek Allahu, qaj për mëkatet tua, shfrytëzoje këtë muaj, i cili mund të jetë i fundit për ty.