Fuqia e shpërthimit të universit është përcaktuar saktësisht në mënyrë të prerë dhe është aq delikate sa është e pabesueshme kontrolli i forcës tërheqëse të saj. Për këtë arësye Big Bengu nuk është një shpërthim dosido por një ekzistencë (formim) e përllogaritur mirë dhe e sistemuar.  

Një shekull më parë, krijimi i universit ishte një koncept që injorohej nga një pjesë e mirë e astronomëve. Shkak për këtë ishte koncepti i gabuar i shkencës së shekullit të 19-të ku pranohej gjerësisht ekzistenca e gjithësisë që nga pafundësia.  

Si u krijua ky univers i paskajshëm ku ne jetojmë? Si u shfaq ekuilibri, harmonia dhe organizimi në këtë univers? Si arriti bota ku ne jetojmë të bëhej një strehë kaq e sigurtë për ne? 

Pyetja është kjo: A mund të më thoni një gjë të vetme në lidhje me evolucionin, një gjë me të vërtetë reale? Këtë pyetje ua drejtova të gjithë ekipit të gjeologjisë në muzeun e Historisë së Natyrës dhe përgjigja që mora ishte një qetësi e plotë...

Akeni menduar ndonjëherë rreth faktit, se ju nuk ekzistonit para se të ngjizeshit, se më pas lindët në këtë botë dhe se keni ardhur në ekzistencë nga asgjëja?

Shumica e njerëzve kujtojnë se për të "menduar thellë", njeriu duhet ta fusë kokën midis dy duarve, të mbyllet në një dhomë dhe të shkëputet nga të gjitha shqetësimet dhe njerëzit përreth. Ata e vlerësojnë kështu "të menduarit e thellë",

"Ne me forcën tonë e ngritëm qiellin dhe Ne e zgjerojmë atë. " (Edh-Dharijat 47)
Fjala "qiell" e përmendur në këtë ajet është përdorur në vende të ndryshme në Kuran me kuptimin e hapësirës dhe universit. Edhe këtu, kjo fjalë është përdorur me këtë kuptim.

Një prej ajeteve që bën fjalë për krijimin e qiejve është edhe ajeti i mëposhtëm:
"A nuk e dinë jobesimtarët se qiejtë dhe toka ishin të ngjitura, e Ne i ndamë ato të dyja dhe ujin e bëmë bazë të jetës së çdo gjëje. Përse nuk besojnë pra?" (El Enbija 30)

Shikoni , nese i marrim numrin e sureve dhe ajeteve dhe i vendosim në boshtin koordinativ, ashtu që boshti i abshisave të paraqet numrin rendor të sureve, ndërsa ai i ordinatave të paraqet numrin e ajeteve të sureve përkatëse, dhe nese e gjejmë pikëprerjen e tyre(d.m.th.

"Ai (All-llahu) eshte qe beri Diellin shndrites, e Henen e beri drite..."(Junus : 5)
"I madherishem eshte Ai qe krijoi yjet ne qiell dhe vendosi ne te nje shndrites (Diellin) dhe nje Hene ndriçuese"(El-Furkan :61)

"Betohem ne detin e ndezur"(Et-tur:6)
"Dhe kur detet te vlojne si zjarr i flakeruar"(Et-Tekvir:6)
"Dhe kur detet te eksplodojne"(El-Infitar:3)

”Zoti krijoi natën e ditën, diellin e hënën dhe secili prej tyre noton në orbitë.” (El Enbija 33)

Në një ajet tjetër është përmendur se Dielli nuk është i palëvizshëm, por lëviz në një orbitë të caktuar.