Lindja është një dëshmi e një krijimi suprem, megjithatë evolucionistët përpiqen që të adresojnë atë në mbrojtje të teorisë së tyre.  Procesi i krijimit të njeriut që kalon nëpër faza që zhvillohen sipas një skeme tepër delikate, në ditët e sotme është një fakt i padiskutueshëm në fushën e embriologjisë. Prandaj si ka mundësi që evolucionistët mundohen të interpretojnë këtë fakt të krijimit në adresim të teorisë së tyre?

Secili në botë shkoi në mitrën e nënës së tij si një spermatozoid i vetëm, nën kushte të krijuara në mënyrë të veçantë, u bashkua me një vezë.   Pas kësaj, ai filloi jetën si një qelizë e vetme.  Ti po ashtu ishe në këtë process, po ashtu nëna jote, babai yt, vëllezërit dhe motrat, shokët dhe ata që i njeh dhe njerëzit të cilët nuk i njeh.  Jo vetëm ata që sot janë gjallë, por secili nga qenia e parë njerëzore deri të anëtarët e gjeneratës së sotme, kanë kaluar nëpër fazat e mrekullueshme të spjeguara në këtë libër.

Një aspekt tjetër i rëndësishëm i informacionit të dhënë në vargjet e Kur'anit janë fazat e zhvillimit të qënies njerëzore në barkun e nënës. Në ato vargje thuhet se kockat zhvillohen të parat dhe pastaj muskujt të cilët mbështillen rreth tyre:

Deri fare pak kohë më parë, mendohej se gjinia e fëmijës përcaktohej nga qelizat e nënës. Ose të paktën, besohej se gjinia përcaktohej nga qelizat e nënës dhe babait bashkë. Por ne jemi informuar ndryshe në Kur'an ku citohet se mashkulli apo femra krijohet nga "një pikë farë që hidhet".

Në shumë ajete, njerëzve u bëhet thirrje që të përqëndrojnë vëmendjen në krijimin e tyre. Shumë shpesh atyre u kujtohet ardhja në jetë e njeriut, fazat në të cilat ka kaluar krijimi i tij dhe se çfarë është ai në thelb:
”Ne ju kemi krijuar juve; përse pra nuk e pranoni të vërtetën?!...